Pomimo świetnych osiągów Grand
National'a i GNX'a, sukcesy Buick'a z początku lat osiemdziesiątych
do połowy dekady zostały zapomniane. Ogólna sprzedaż obsunęła
się o około 150.000 sztuk w 1986 i o następne 200.000 w 1987.
Jednym z powodów spadków był brak akceptacji klientów dla nowego
przednionapędowego LeSabre'a 1986, który próbował połączyć
tradycyjny styl Buick'a z nowymi wymogami aerodynamiki - wywoływało
to mieszane uczucia i sprzedaż spadła o 30% (nowa Riviera poleciała
jeszcze więcej, o 70%). Istotnym problemem był też Pontiac, który
z dużym sukcesem odświeżył swe sportowe korzenie. Jedyną różnicą
między Buick'iem i Pontiac'kiem był silnik, poza tym mechanicznie
były to w większości przypadków te same pojazdy (oparte zresztą
na Chevrolet'cie), ale Pontiac i Chevrolet był tańszy, dodatkowo z
ciekawszą stylistyką. Próba powrotu Buicka do statecznych sedanów
klasy średniej nie za bardzo pomogła: w 1988 roku sprzedano mniej
niż 460.000 pojazdów, trochę lepiej wypadł rok 1989, ale i tak
było to ledwie połowę tego, co sprzedano w rekordowym roku
1985.
Lloyd Reuss wspinał się po drabinie stanowisk w GM
(ostatecznie został prezesem korporacji), po
czym przyznał że próba skierowania wizerunku Buicka w stronę
sportowych ambicji, była błędem. Jest to opinia, która bez
wątpienia głęboko urazi fanów modelu Regal i wyścigów NASCAR.
Jednakże, z wyrachowanego, biznesowego punktu widzenia była to prawda. Samochody turbo były majstersztykiem, ale to właśnie ten majstersztyk był elementem nie związanym z dotychczasowym, statecznym wizerunkiem marki. Grand National i GNX celowały w młodszych klientów, co zawsze jest dobrym pomysłem, ale modele te jednocześnie były anomalią w całej ofercie Buick'a, a to odzwierciedlało się w ilości ich sprzedaży. I nawet gdyby Buick zdecydował się kontynuować podróż w stronę sportowych ambicji, nie wiadomo do końca gdzie by dotarli, przy okazji kompletnie demolując po drodze swój dotychczasowy wizerunek marki.
Utrzymanie przez następne 5 lat w ofercie tylnonapędowych pojazdów platformy G, było dziwną decyzją GM. Fakt, z punktu krótkoterminowego biznesu była to właściwa decyzja, ale również sugeruje ona że firma sama miała mieszane odczucia co do nowych przednionapędowych modeli. Tak jak imponującą była czysta moc Grand National'a i GNX'a, zastanawiać może decyzja o poświęceniu tak wielu środków w inne nieudaczne modele. Buick mógł je wykorzystać lepiej, wkładając część tego entuzjazmu i energii w model LeSabre (platforma H) i Regal'a GM10, którym poświęcono raczej mało uwagi.
Prawdziwym powodem dla którego Grand National i GNX w ogóle zaistniał, nie był bynajmniej sens czysto biznesowy, ekonomiczny, czy podkreślenia wizerunku marki, modele te powstały bo były pojazdami jakie chciał zbudować Lloyd Reuss, Don Hackworth i Dave Sharpe. Taki rodzaj pasji powinien być podziwiany, bo dodatkowo gdyby był wspierany przez odpowiednie działania marketingowe, to mógłby przynieść sukces na miarę Ford'a Mustang'a czy Datsuna Z. Gdy jednak takiego wsparcia brakuje, rezultatem są niszowe auta traktowane jak koncepty: przykładem może być Chevrolet SSR czy Plymouth Prowler, które przyciągnęły olbrzymią uwagę prasy, ale pozostały bez znaczenia dla klienta danej marki i jej wizerunku.
Modele Grand National i GNX są dzisiaj - pomimo relatywnie młodego wieku - bardzo poszukiwane, posiadają status aut kolekcjonerskich oraz duże grono oddanych fanów, co nie powinno dziwić: pomimo ich pewnych niedoskonałości posiadają stałe miejsce na liście Amerykańskich supersamochodów.
Były to świetne auta, które niestety - trzeba ze smutkiem przyznać - znalazły się w złym miejscu o złym czasie.
# # #
Dopisek:
Fast & Furious
W
najnowsze części filmu Fast&Furious,
w pierwszej scenie pojawia się GNX prowadzony przez aktora Vin
Diesel'a. Auta tam oglądane (widzimy jedno, ale dla potrzeb filmu
było ich 6, dla różnych ujęć kamer) to w rzeczywistości Grand
National i Regal T-Type, zmodyfikowany aby wyglądały jak GNX.
Zgodnie z informacjami Dennis'a McCarthy'ego, który przygotowywał
auta do filmu, większość z nich wyposażona była w silniki turbo
V6, ale kilka z nich napędzało V8 Chevroleta. Cóż, oto całe
Hollywood .....
Od tłumacza: polecam linki: http://buick-riviera.pl/Linki/Buick-Grand-National-/-GNX/
Nota od autora (Aaron Severson):
Bardzo cieszą nas linki do niniejszego artykułu. Prosimy o powiadomienie o linku - ciekawi jesteśmy kto to czyta.
Jednak, nie zezwalamy bez pisemnej zgody na:
Jesteśmy otwarci na kopiowanie czy udostępnianie artykułu, lub zdjęć na innych stronach, jeśli WCZEŚNIEJ otrzymasz pisemną zgodę. Prosimy o kontakt w tej sprawie.
Information on Lloyd Reuss's career
came primarily from Joseph White and Paul Ingrassia, Comeback:
The Fall & Rise of the American Automobile Industry
(New York: Simon & Schuster: 1995). White and Ingrassia's
judgment of Reuss is much harsher than most automotive writers'; they
attribute his GM success to good connections, more than
talent.
General information on the earlier Turbo V6 come from
"b4black's" website BEFORE BLACK (date unknown,
http://www.beforeblack.net/, accessed 20 July 2009); Terry Dunham and
Lawrence R. Gustin, Buick: A
Complete History (Automobile Quarterly Magnificent Marques Book)
(New Albany, IN: Automobile Quarterly Publications, 1980); Don
Sherman, "Buick Regal Sport Coupe," Car
and Driver September 1977 (Vol.
23, No. 3), pp. 64-70; Jean Lindamood, "Buick Turbo Regal: When
Lloyd Reuss Returned, so did performance," Car
and Driver, February 1982 (Vol.
27, No. 8), p. 83; and Larry Griffin, "Buick Regal T-Type: Boost
mastery approacheth," Car and
Driver, December 1983 (Vol. 29,
No. 6), p. 69.
Information on the Grand National and GNX came
from "The Grand National and GNX Story" ("Phil,"
date unknown, Buick Street,
http://www.buickstreet.com/buickstories.html, accessed 21 July 2009);
"humbler," "1982, 1984-1987 Grandnational history"
(25 May 2007, Motortopia forums,
http://www.motortopia.com/forums/viewtopic
/tid/3472/i/1982_1984_1987_grandnational_history/tp/1#post_11054,
accessed 21 July 2009); Tony Asenza, "Buick GNX: Death of a
Barbarian," Car and Driver,
May 1987 (Vol. 32, No. 11), pp. 135-137); David E. Davis, "Modern
Muscle" Car and Driver,
July 1985 (Vol. 31, No. 1), pp. 38-43; Wes Gueninger, "The Power
of the Dark Side" (2007, Motive
Magazine,
http://www.motivemag.com/pub/feature/retro/Motive_Retro_Review_1987_Buick_Grand_National.shtml,
accessed 21 July 2009); William G. Holder, Bill Holder, and Phillip
Kunz, Buick Muscle Cars (Muscle Car
Color History) (Osceola, WI:
Motorbooks International, 1996), retrieved via Google
Books,
http://books.google.com/books?id=Cse7bbtV18MC, accessed 21 July 2009;
and Gary Smith, "Early History of the Buick Grand National and
Performance Design" (10 March 2009, Dean's
Garage,
http://deansgarage.com/2009/early-history-of-the-buick-grand-national/,
accessed 29 August 2009). Some details also came from the Turbo Regal
Website (http://www.gnttype.org/resources.html, accessed 21 July
2009).
Information on Buick's 1980s NASCAR career came from
"Buicks in NASCAR 1981-1983" (no date,
http://home.flash.net/~rjgeorge/nascar.htm, accessed 21 July 2009);
the Auto Editors of Consumer Guide, "1981 NASCAR Winston Cup
Recap" (02 August 2007, HowStuffWorks.com,
http://auto.howstuffworks.com/auto-racing/
nascar/season-recaps/1980s/ 1981-nascar.htm, accessed 21 July 2009),
"1982 NASCAR Winston Cup Recap" (2 August 2007,
HowStuffWorks.com,
http://auto.howstuffworks.com/auto-racing/nascar/season-recaps/1980s/
1982-nascar.htm, accessed 21 July 2009), and "1983 NASCAR
Winston Cup Recap" (2 August 2007, HowStuffWorks.com,
http://auto.howstuffworks.com/auto-racing/nascar/season-recaps/1980s/
1983-nascar.htm, accessed 21 July 2009); and "List of NASCAR
Manufacturers' championships" on Wikipedia
(http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_NASCAR_Manufacturers%27_champions,
accessed 21 July 2009).